قصه‌های قومی‌بخشی از میراث فرهنگی کودکان به حساب می‌آیند. این قصه‌ها معمولا کوتاه هستند و تقریبا همیشه پایان خوشی دارند. در این قصه‌ها خوب، سرانجام پاداش می‌گیرد و بدی مجازات می‌شود. این قصه‌ها صرفا جنبه‌ی سرگرم کننده ندارند بلکه از طریق این قصه‌ها بخش مهمی‌از میراث فرهنگی به کودکان منتقل می‌شود. کودک با مطالعه‌ی این قصه‌ها به ریشه‌های همبستگی انسان پی می‌برد و در عمق وجودش نسبت به فرهنگ‌های دیگری که شبیه فرهنگ او نیستند احترام قائل می‌شود. از طریق این قصه‌ها ایمان به نیکی در کودک تقویت می‌شود و به این باور می‌رسد که انسان دارای رفتار نیک، سرانجام پیروز است.
امیدوارم با خوندن این یادداشت کوتاه ترغیب بشید و از قصه‌های قومی‌برای کودکانتون و یا دانش آموزانتون بخونید.