یادداشت های یک دانشجو معلم

زندگی برای دیگران!

توی زندگی عادت کنیم برای خودمون زندگی کنیم نه برای حرف و حدیث‌های احتمالی دیگران. اگه خیلی در مورد نظر دیگران درباره زندگیتون نگران باشین که مثلا الان چی درباره شما میگن؟ چی تو ذهنشون میگذره؟ از زندگی لذت نخواهیم برد. ما قرار نیست عمر هزار ساله داشتیم. عمر ما محدوده. پس بهتره به نحو احسن در راستای رسیدن به موفقیت‌هامون ازش بهره ببریم. به جای اون زمانی که ذهنمون رو درگیر میکنیم بشینیم ایده پردازی کنیم! یه صفحه کتاب بخونیم! موزیک گوش کنیم! و ... بشینیم دنیای خودمون رو بسازیم.

بعضی وقت‌ها هم شاید دیگران انقدرها به کارهای ما توجه ندارن و ماخودمون زیادی حساس شدیم و وسواس این رو داریم که " الان درباره من چه فکری میکنه ؟"

یادتون باشه شما عقاید و سلیقه‌های مختص خودتون رو دارید. اصلا قرار نیست همه شبیه هم باشن، شبیه هم فکر کنن، شبیه هم عمل کنن ....

خلاصه که امیدوارم این پست تلنگری باشه برای همه ما که برای حرف‌های دیگران زندگی نکنیم.